De stad heeft karakter, dat zal niemand ontkennen maar toch heb ik me hier zelden op mijn plek gevoeld. Ik miste de schone lucht, bewegingsvrijheid zonder oplettende ogen en eerlijkheid in de etalages van de winkelstraten. Lang dacht ik, als ik later groot ben dan verhuis ik naar het bos en dan begint mijn leven echt. Maar beetje bij beetje begon het te dagen dat als dat was wat ik wilde, dat ik niet hoefde te wachten. De corona crisis gaf de doorslag en ik verruilde de stad voor het bos.
Het bos bracht lucht in mijn hoofd. Alles gaat hier langzamer, het kost meer tijd en kracht maar het resultaat is: dat een voldaan gevoel me inslaap brengt. Moe van inspanning maar gegroeid in kracht en denkvermogen. Dit gevoel, voldoening en oprechte tevredenheid, dit is wat ik wil uitstralen als ontwerper. Het hoeft niet snel, het hoeft niet alleen, zolang het maar eerlijk en oprecht is.
Lang dacht ik mee te willen draaien in de designwereld van grote beurzen, hippe winkels en strakke producten maar ik heb geleerd dat dit niet mijn straatje is. Ik bewonder ambacht, mensen met vaardigheden die bereid zijn om kennis over te dragen. Ik leerde dat het hebben van vaardigheden je een vrijer mens maakt omdat je niet afhankelijk hoeft te zijn van anderen. Voorzien in levensbehoefte en ‘design’ wat in theorie en verlening van je eigen lichaam zou zijn, toe te passen op eigen kracht.
Tijdens mijn afstudeerproject wil ik hierop focussen. Ik werk met wol en leer over het leven van een schaapherder en haar kudde. Ik kwam erachter dat dit wonderlijke materiaal door de industrie wordt gezien als een afvalproduct. Begrijpelijk, als je kijkt naar de vele machines die in rap tempo een draad in elkaar draaien van stukjes plastic. Maar eigenlijk raar wanneer je kijkt naar de eigenschappen van het materiaal, wetende dat de bron zich ieder voorjaar opnieuw meldt, blatend en herkauwend klaar staat om opnieuw geschoren te worden.
Ik realiseer me heel goed dat het product dat hieruit voort zal komen, een product zal zijn waarvan er misschien maar 1 is. Maar ik hoop met mijn visie een veld te betreden waarin mensen weer een emotionele band kunnen opbouwen met een voorwerp. Zoals grootvaders kast nog altijd in de gang staat of oma’s ring wordt doorgegeven van moeder op dochter.
Ik waardeer kunstenaars zou als Claudy Jongstra die het ambacht van het textielverven op moderne voet voortzetten. Of Christien Meindertsma die de 500 hand gebreide truien van Loes Veenstra documenteert en onder de aandacht brengt.
Het is een manier van denken waarin men weinig hoeft te bezitten maar dat wat in zijn bezit is, is van degelijke kwaliteit en gaat levenslang mee.
Natuurlijk is massaproductie handig en misschien zelfs noodzakelijk voor de hoeveelheid mensen die deze aarde huisvest. Mijn doel is dan ook niet om deze industrie te veranderen of te bekritiseren. Wel stel ik vragen en probeer een andere manier van omgang stimuleren met de objecten waar wij ons mee omringen. Ik wil het verhalen vertellen over het product, de oorsprong van het materiaal, het maak proces en uitleggen hoe voor dit product te zorgen. De band versterken tussen mens en object.
In mijn keuze voor product design, New Earth en Social design probeer ik deze gedachten stromen bij elkaar te brengen en mijn visie als ontwerper te realiseren. Van het ‘denken’ beland ik in het ‘doen’. Ik begin dan ook vaak met experimenten, in dit geval leer ik het materiaal kennen. Ik ken de technieken om wol te verwerken uit mijn hoofd maar ik wil meer dan alleen weten, ik wil het kunnen. Mijn vaardigheden uitbreiden en weten waar ik moet zijn als ik iets wil leren.
Ik heb er plezier in om andere mensen te leren kennen die gespecialiseerd zijn in een voor mij nieuw vakgebied. Ik bezoek hen en leer door te doen, door te helpen.
Ook voor mijn afstuderen hou ik mijn ogen open en laat me inspireren door verschillende ontwerpers, denkers en makers. Alle opties zijn nog open maar ik streef ernaar om voor mijn laatste project op deze academie een product neer te zetten met een verhaal, gebaseerd op eerlijkheid, interesse en een rijke hoeveelheid vaardigheden.